Τα ιστορικά μας τραγούδια λένε ψέματα

Η Αθήνα τώρα έχει αλλάξει 
με των πραγμάτων τη νέα τάξη 
μα όχι ευτυχώς εκείνη 
που ήθελε ο Μουσολίνι 

Την Παναγιώτα αν συναντήσεις 
δε λέει φιλιά μα many kisses 
και ο τσολιάς σ’ επιστολή του 
sweet heart καλεί την εκλεκτή του 

Με τους Βρετανούς εμείς 
εχουμε κοινά σημεία 
το συναίσθημα τιμής 
και ψυχή στην τρικυμία 

Σκώτο αυτοί, εμείς τσολιά 
ένα σκοπό τη λευτεριά 
Γιώργο οι δυο μας Βασιλιά 
ζήτω το ουίσκι κι η ρετσίνα 

Έστω και δίχως να μιλήσεις 
έρχεσαι εις συνεννοήσεις 
γιατί τα χείλη αν σιωπούνε 
τα μάτια κι οι καρδιές μιλούνε 

Βλέπεις να λέει το μοδιστράκι 
how do you do στ’ αεροποράκι 
κι ο Μενιδιάτης πλέον ξέρει 
να τραγουδά το "Tipperary" 

Με τους Βρετανούς εμείς 
έχουμε κοινά σημεία 
το συναίσθημα τιμής 
και ψυχή στην τρικυμία 

Σκώτο αυτοί, εμείς τσολιά 
ένα σκοπό τη λευτεριά 
Γιώργο οι δυο μας Βασιλιά 
ζήτω το ουίσκι κι η ρετσίνα 

Η νέα τάξις δε θα ήτο 
αν δεν υπήρχε ο Benitto 
αυτός με μια του κουτουράδα 
Αγγλία ένωσε κι Ελλάδα 

Ενώ αγωνίζεται με θάρρος 
I love you γράφει ο φαντάρος 
και darling απαντάει εκείνη 
κορόιδο που `σαι Μουσολίνι 

Με τους Βρετανούς εμείς 
έχουμε κοινά σημεία 
το συναίσθημα τιμής 
και ψυχή στην τρικυμία 

Σκώτο αυτοί, εμείς τσολιά 
ένα σκοπό τη λευτεριά 
Γιώργο οι δυο μας Βασιλιά 
ζήτω το ουίσκι κι η ρετσίνα 

Το μεγάλο εμβατήριο σουξέ της Βέμπο, ακριβώς μετά τον πόλεμο δεν μας τα λέει καλά! 
Τι στιχάκι είναι αυτό? 

Με τους Βρετανούς εμείς έχουμε κοινά σημεία το συναίσθημα τιμής και ψυχή στην τρικυμία? 
Καμία αλήθεια δε λέει... 
Τι σόϊ κοινά σημεία, όταν έχουμε ξέχωρη τσέπη! 
Ούτε μας λέει ακριβώς γιατί εκείνες τις ημέρες έκαναν τον βομβαρδισμό του Πειραιά οι συμμαχοί μας με 5.500 χιλιάδες νεκρούς, που μέχρι σήμερα όλοι κάνουν μούγκα στη στρούγκα! 
Βέβαια η ιστορία έχει καταγράψει το γιατί. 
Ο τότε πρωθυπουργός Iωάννης Ράλλης (για φαντάσου) έκανε έντονο διάβημα στην Αγγλία και η κυβέρνηση του Καϊρου τον καθαίρεσε! 
Ανά τους αιώνες ο Πειραιάς ήταν λαϊκή σφηκοφωλιά κι έπρεπε να τιμωρηθεί! 
Έπρεπε να έλθει το σωτήριο έτος επί Τρόϊκας για να ξαναδιαβάσουμε τα τραγούδια με μια εμβάθυνση ιδεολογική. 
Γιατί όλα αυτά τα τραγούδια ήταν παραγγελιές! 
Όλα έχουν απομυθοποιηθεί πια! 
Ποτέ δεν κατάλαβα : οι Άγγλοι νίκησαν τους Ιταλούς στην Αλβανία , οι Έλληνες γιορτάζουν! 
Ο Μεταξάς είπε «όχι» στους Άγγλους και το «όχι» το γιορτάζουμε στα σχολεία για τους Ιταλούς! 
Πάντα μετά το "21" χώρα πιόνι, δωσίλογων και εξαγορασμένων. 
Ρόλους καθ υπαγόρευσιν! 
Τίποτα με κατ ιδίαν πρωτοβουλία! 
Τι στεφάνια νίκης! 
Τι εθνικοθρησκευτικές γιορτές! 
Τι στρατιώτες βορά προς κατανάλωση πρώτης γραμμής, γυμνούς και πεινασμένους και νικητές χωρίς όπλα όπως ο πατέρας μου. 

Ζήσαμε και ζούμε μέσα σ ένα ιδεολογικό κομφούζιο μέχρι τώρα. 
Μη συνεχίσω για ένα άλλο τραγούδι της Βέμπο, που στον εμφύλιο ανακάτεψε τον Κολοκοτρώνη! 
Δεν πρόλαβε όμως να γίνει μεγάλο σουξέ, γιατί ο Κολοκοτρώνης δεν είχε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων! 
Έτσι, μέσα σ αυτό το ιδεολογικό και ανιστόρητο τουρλουμπούκι, φθάσανε τα μεταπολεμικά κατακάθια να κυβερνούν μέχρι σήμερα....... 
Βοήθειά μας !!!.. 

-------------------------- 

* Tίτλος τραγουδιού: "Αγγλοελληνική συμμαχία" ή «Ζήτω το ουίσκι κι η ρετσίνα» σε στίχους του Πωλ Μενεστρέλ