Περί συναινέσεως μίλησε ο δήμαρχος Μοσχάτου – Ταύρου, λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία των δημαιρεσιών, δηλαδή την εκλογή του νέου Προεδρείου του Σώματος και την εκλογή των μελών της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής.
Και πριν στεγνώσει η λέξη στα χείλη του, μας εξήγησε πόσο μπακάλικα και ψεύτικα εννοεί την συναίνεση, λέγοντας (απευθυνόμενος στην αξιωματική αντιπολίτευση) πως αν ψηφίσετε τον από εμάς προτεινόμενο Πρόεδρο, κι εμείς θα ψηφίσουμε τον από εσάς προτεινόμενο Αντιπρόεδρο!!!
Τόσο ωραία και τόσο παιδικά.
Τόσο προσβλητικά για τους δημοτικούς συμβούλους που ανήκουν στην ίδια του την παράταξη.
Τόσο απροκάλυπτη και αντιδημοκρατική παρέμβαση σε μια διαδικασία που είναι αποκλειστικό θέμα των συμβούλων.
Ο άνθρωπος δεν κατανοεί το ρόλο του.
Σκέφτεται ακριβώς όπως παλιά, όταν παίζαμε στους χωματόδρομους της γειτονιάς όντας παιδάκια, και λέγαμε: θα σου δώσω 10 γκαζές ή 20 βώλους, κι εσύ θα μου δώσεις 5 μικυμάους!!!
Δε μιλάς δήμαρχε για συναίνεση όταν δεν την πιστεύεις.
Η συναίνεση δεν είναι απαραίτητα ανταποδοτική.
Υπάρχει ηθική σ’ αυτό και φυσικά δεν είναι αλα-καρτ.
Άλλωστε το πόσο τσιριτσάντζουλες ήταν όσα είπε περί συναινέσεως, το αποδεικνύει το γεγονός ότι ολόκληρο το «μαντρί» σου, αρνήθηκε ψήφο προς τον κ. Ζώταλη (προτεινόμενο αντιπρόεδρο από την αξιωματική αντιπολίτευση) ενώ έσπευσε να δώσει ψήφο (καθ’ υπόδειξη φυσικά) σε δημοτικούς συμβούλους της ελάσσονος αντιπολίτευσης για την εκλογή τους σε επιτροπές.
Με τέτοια τερτίπια δεν θα πας καλά δήμαρχε.
Ούτε καν στο ανταλλακτικό επίπεδο γκαζές για μικυμάους….