Πνίγηκε στα βαθειά νερά του Ειδικού Τέλους η δημοτική αρχή. 

Με τον όρο Ειδικό Τέλος, εννοούμε το χαράτσι που επιβλήθηκε στους δημότες του Μοσχάτου το 2004, και με το οποίο υποτίθεται πως ο κάθε κάτοικος της πόλης θα έπρεπε αναγκαστικά να πληρώνει πάνω στο λογαριασμό της ΔΕΗ ένα επιπλέον 0,10% ανά τετραγωνικό, ώστε να αποκτηθούν τέσσερα οικόπεδα, εκ των οποίων ο κεντρικός στόχος ήταν το λεγόμενο οικόπεδο Καψίλη με σκοπό την επέκταση του Σταδίου Μοσχάτου, στην περιοχή του Ιλισού. 

Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου Μοσχάτου – Ταύρου, την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου απέδειξε ότι σκάφος το οποίο κυβερνάει η ομάδα Ευθυμίου, και στο οποίο έχει μπαρκάρει ολόκληρη η πόλη, δεν είναι παρά ένα σαπιοκάραβο που ξεγελάει για την επάρκειά του με τα ψιμύθια του καρναβαλιού και τα πολύχρωμα σημαιάκια από φιέστες όπως αυτή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας. 

Η έκτακτη συνεδρίαση στις 27/2, που προκλήθηκε βιαστικά και έντρομα από την δημοσιοποίηση ντοκουμέντων (ανώνυμη καταγγελία, έγγραφο του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, σημείωμα δικηγόρου των ιδιοκτητών, κλπ) σχετικών με το ζήτημα του Ειδικού Τέλους, αποκάλυψε κατά εκκωφαντικό τρόπο πολλά πράγματα που σηματοδοτούν τεράστιους κινδύνους για τον Δήμο και τους κατοίκους του από μια διοίκηση που πόρρω απέχει από τη χρηστή διοίκηση και τα συμφέροντα ή τις ανάγκες του Μοσχάτου και του Ταύρου. 

Αυτή καθεαυτή η υπόθεση του Ειδικού Τέλους, που χαρακτηρίζεται από τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, κ. Ρακιντζή ως σύνολο αποφάσεων του δημοτικού συμβούλιου που «πάσχουν νομιμότητας» (!!!), καταδεικνύει την λουδοβίκιο νοοτροπία του «L’etat C’est Moi» από την οποία εμφορείται η διοίκηση Ευθυμίου, που με απλά λόγια παίρνουμε τα χρήματα των κατοίκων και τα κάνουμε ότι μας αρέσει. 

Παράλληλα φανερώνει την ανικανότητα ή την αδιαφορία στην υλοποίηση των σοβαρότατων δεσμεύσεων, στη βάση της υποχρεωτικότητας των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβούλιου (141/2004 και 325/2012) στην απόκτηση των τεσσάρων οικοπέδων, για τη δημιουργία χώρων άθλησης, ψυχαγωγίας και πρασίνου. 

Ούτε καν κωδικός λογαριασμός δεν υπήρχε από το 2005 έως το 2010 για τις εισροές των χρημάτων που εισέπραττε από την ΔΕΗ, λόγω του Ειδικού Τέλους, κι έτσι σήμερα να μην γνωρίζουμε επακριβώς πόσα χρήματα μπήκαν και για την κάλυψη ποιών αναγκών χρησιμοποιούντο!!!... 
(οι στρογγυλοποιημένοι αριθμοί αυτό καταμαρτυρούν: 2005 = 342.000, 2006 = 263.000, 2007 = 300.000, 2008 = 380.000, 2009 = 310.000, 2010 = 355.000... όπως στη συνέχεια οι επακριβείς αριθμοί μαρτυρούν άλλα: 2011 = 343.028,63 και 2012 = 223.863,75 (μέχρι 30/9/12))

Η «υπόθεση του Ειδικού Τέλους» είναι το πιο πρόσφατο επίτευγμα της δημοτικής αρχής, από μια ατέλειωτη αλυσίδα λαθών, παραλήψεων και πράξεων φαβοριτισμού με σοβαρές συνέπειες για την πόλη και τους κατοίκους της. 

Σήμερα, και των δημοτικών εκλογών επερχομένων, είναι πια επιτακτικό καθήκον οι δημότες να αποδώσουν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, και να απομακρύνουν από την διοίκηση του Δήμου μια εξουσία που είναι κατώτερη των περιστάσεων, των αναγκών της κοινωνίας και του μέλλοντος του Μοσχάτου και του Ταύρου. 

Όσοι προσφέρθηκαν και δελεάστηκαν από τις προσφορές των ατζέντηδων του σαπιοκάραβου (πεντάμηνες συμβασούλες εργασίας, υποψηφιότητες για μια θέση στον ήλιο, αντιδημαρχίες, θέσεις γραμματέων και ειδικών συμβούλων, κ.α) ή από την μέχρις στιγμής μη δρομολόγηση άλλου πλοίου στην γραμμή Μοσχάτο –Ταύρος, δεν αποτελούν την κοινωνία των δύο πόλεων που απαρτίζουν το Δήμο και προσβλέπουν με αγωνία για έναν άλλο τόπο, για μια άλλη διοίκηση που θα βάζει πάνω απ όλα τα κοινωνικά προτάγματα και τις ανάγκες των ανθρώπων. 

Τα σαπιοκάραβα, τα βαμμένα με ωραία μπογιά για να κρύβουν τα οξειδωμένα σίδερά τους και τα στολισμένα με λογιών - λογιών δημοσιοσχεσίτικα σημαιάκια, αν παντελώς δεν βυθιστούν, πρέπει να οδηγούνται ως scrap στα διαλυτήρια…