Άλλοι μοιράζουν χρήματα (500ρικάκια από το δήθεν δημοσιονομικό πλεόνασμα) και άλλοι θέσεις «εργασίας» (5μηνες ή 8μηνες απασχολήσεις σε εργατικές δουλειές). 

Αν αυτά γίνονταν σε ανύποπτες στιγμές (πέρα από κάποιες παρατηρήσεις: για το ποιοι θα έπρεπε να είναι οι δικαιούχοι, για τον τρόπο διαδικασίας των παροχών, κλπ) δεν θα λέγαμε κουβέντα… 

Όμως αυτά συμβαίνουν σε μια κρίσιμη πολιτική περίοδο, όπου οι πολίτες θα κληθούν να ψηφίσουν για διοικήσεις και αντιπροσωπεύσεις. 

Η χρήση της δημόσιας εξουσίας είτε για ίδιον όφελος, είτε για το πολιτικό κέρδος μιας ομάδας ή τάξης (αν υπάρχει τέτοιου είδους σκοπιμότητα) παίρνει τη μορφή φαινόμενου Διαφθοράς και Φαυλότητας. 

Τότε, μια τέτοια μεθοδολογία αποτελεί παράβαση του Νόμου και των κανόνων Ηθικής Συμπεριφοράς, αφού επιδιώκονται ανταλλάγματα. 

Αναρωτιόμαστε, αν υπάρχουν εισαγγελείς που βασιζόμενοι στο ανεξάρτητο της εξουσίας τους, θα διερευνήσουν και θα τιμωρήσουν τις επίψογες συμπεριφορές προ εκλογών, αν αυτές διαπιστωθούν...

Τόσο σε Εθνικό, όσο και σε Τοπικό επίπεδο...