Επειδή στο Ελλάντα, όμως, είμαστε γνήσιοι πατριώτες, οι γαλανόλευκες κυματίζουν στα μπαλκόνια, σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι είμαστε ελεύθερο και περήφανο κράτος. 

Την ίδια στιγμή, οι άρχοντες και οι "αρχοντίσκοι" του έθνους καμαρώνουν στις εξέδρες, αφού προηγουμένως έχουν κάνει δηλώσεις συμπαράστασης (βόηθα της μαύρης κόκκινη) για την Κύπρο. 

Μα, καλά, εμείς δεν είμαστε σε χειρότερη θέση ή τουλάχιστον στην ίδια με τους Κύπριους; 
Τους οικτίρουμε, ενώ εμείς είμαστε μια χαρά;;; 
Για να μη μιλήσουμε για τις δηλώσεις του «αντάρτη» Παπούλια… 

Εντωμεταξύ, οι μαθητές και οι φαντάροι παρελαύνουν βλαστημώντας και όλοι με ήσυχη συνείδηση θα φάμε το μεσημέρι τον μπακαλιάρο με τη σκορδαλιά... πάνω απ’ όλα η τήρηση των εθίμων. 

Αν και πρέπει να μην ξεχνάμε τα έθιμα, μιας και οσονούπω, μόνο αυτά θα μας θυμίζουν ότι είμαστε Έλληνες. 

Μου ρχεται στο μυαλό το ποίημα του Καβάφη, «Ποσειδωνιάται», όπου στην Κάτω Ιταλία, κάποιοι απόγονοι Ελλήνων αποίκων, μετά από αιώνες, μαζεύονταν κάθε χρόνο, για να θυμηθούν από πού κατάγονταν και τι έθιμα είχαν και ποια γλώσσα μιλούσαν!! 
Έτσι κι αλλιώς, αυτό που ζούμε είναι τόσο παράλογο, που δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις με λογικά επιχειρήματα. 

Το πιο λυπηρό, κοιτώντας κι από την πλευρά του δάσκαλου, είναι ότι το πνευματικό μας επίπεδο έχει πιάσει δάπεδο… ότι είμαστε ένα έθνος απαίδευτο, ωχαδελφιστικό και παντελώς αναίσθητο! 

Κάναμε θεό μας το χρήμα, την επαγγελματική ανέλιξη και αναγνώριση, πατώντας και επί πτωμάτων, πολλές φορές. 
Αφήσαμε το πνεύμα να ατροφήσει και να πεθάνει από ασιτία. 

Από ποιον περιμένουμε να αντιδράσει και να δείξει ευαισθησία για όλα αυτά τα εξευτελιστικά που συμβαίνουν; 
Από τον μαλθακό δημόσιο υπάλληλο; 
Από τον δουλοπρεπή ανθρωπάκο, που τρέμει μη χάσει τον «καναπέ» του; 
Από τον πουλημένο καλλιτέχνη, συγγραφέα, άνθρωπο του πνεύματος και καλά; 
Από τον ευνουχισμένο νέο που ψάχνει τις μικρές αγγελίες μπας και βρει μια δουλειά με 300 ευρώ; 

Μηδέν από μηδέν… «όλα από χέρι χαμένα και τα σπίρτα μας βρεγμένα»! 

Η μόνη αχτίδα φωτός έρχεται από το γεγονός ότι όλο αυτό δεν θα συνεχιστεί για πολύ. 
Η λεγόμενη ευρωζώνη, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο θα διαλυθεί… 

Το θέμα είναι πόσο ενωμένοι και δυνατοί θα είναι οι λαοί, για να αντιμετωπίσουν το μετά.. ίδωμεν!!! 

Προς το παρόν, ας ασχοληθούμε με τα μικρά καθημερινά μας προβλήματα. 

Ζήτω το Έθνος, πατριώτες!!!!