Πέρασα την Πρωτομαγιά τόσο πολύ ...ηττημένος, κάνοντας μυστικά όνειρα για μιάν …Επανάσταση (μην γελάτε) που τελικά θα ξέσκιζε τις τρικομματικές μαριονέτες και κυρίως που θα λιάνιζε την αστυνομική τρομοκρατία...
Ένοιωσα ηττημένος βλέποντας όλην αυτήν την κοινωνική γελοιογραφία των καταναλωτών και των φοβισμένων συναλλασσομένων που κάνανε ουρές στις τράπεζες ΤΕΤΟΙΑ μέρα.
Ένοιωσα μανία για τους ξευτίλες που θέλοντας να μας κάνουν κι εμάς ξεφτηλες σαν τις μούρες τους μετέτρεψαν την 1η Μάη (με κείνα και με τούτα) σε μιά μέρα πιο καθημερημή κι από τις καθημερινές...
Ένοιωσα άφατο μίσος για των ΜΑΤατζή που καύλωνε κάτω από τη σκιά της νερατζιάς σιμά στον Άγνωστο και που πρόσφατα δια των εκπροσώπων του (Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής) δήλωνε ότι δεν γουστάρει να τον φωτογραφίζουν άνευ αδείας ή ότι οι φωτογράφοι των ΜΜΕ είναι ίσοι με τους άλλους έλληνες και θα τρώνε βρωμόξυλο όπως όλοι οι άλλοι – δημοκρατία έχουμε…
Αυτά… 
Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ