Δρόμοι στο όνειρο Moscow - Vladivostok

Submitted by Anonymous (not verified) on Sat, 2012-08-25 15:26

Το 'πε:

Μιλάει για:

Που:

Σαββατοκύριακο με τις αναμνήσεις της Νανάς Ιωαννίδου. Για να πάρουμε μια γλυκιά ανάσα από την δυσοσμία των βλακωδών σχολίων που δηλητηρίασαν και ξεστράτισαν τα τελευταία αρθράκια μας (κι ήταν τόσο πετυχημένα ρε γαμώτο). Διαβάστε την παρότρυνση της Νανάς, μιάς γυναίκας με τόσο περίσσευμα τσαγανού, για ένα ταξίδι στο όνειρο έστω και με το τραινάκι για τη Χαλκίδα. Δεν μας παίρνει για υπερσιβηρικούς και Orient-Express, αλλά δεν πρόκειται να μας γονατίσουνε οι μπινέδες οι Τροϊκανοί, εξωτερικού τε και εσωτερικού. Υπάρχει το Ναύπλιο και η Χαλκίδα! Υπάρχει το σακίδιο στον ώμο και το ωτοστόπ (που ξέρεις μπορεί να ξανάρθει στην μόδα, αν βέβαια ξαναγίνουμε Άνθρωποι)…

stefanos

...............................................................................

Virtual Journey: Moscow – Vladivostok!

Αυτές τις ημέρες αναπόλησα στον υπολογιστή μου το ταξίδι Μόσχα - Βλαδιβοστόκ με τον υπερσιβηρικό που πολύ το διαφημίζουν όλα τα μέσα ενημέρωσης σ όλο τον κόσμο.

Ο φόβος μου μέχρι τώρα για ν ανέβω στο αεροπλάνο, μ έχει κάνει από 18 χρονών να λατρέψω για μεγάλες αποστάσεις το τραίνο.
Ευτύχησα στα χρόνια ‘60 – ‘80, στις εποχές νεανικών περιηγήσεων, να κάνω μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις με τραίνα, απανταχού της Ευρώπης, και της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης.

Σ αυτό στάθηκε αρωγός ο «αυτοκράτωρ» το δολάριο, όπου σαν νέοι το αλλάζαμε στις χώρες του Ανατολικού μπλοκ 1 προς 10!

Έτσι την αγοραστική του δύναμη την καταναλώναμε σε χιλιομετρικές αποστάσεις!

Το βράδυ ταξιδεύαμε ξαπλώνοντας στα αναπαυτικά συρταρωτά καθίσματα μας και το πρωί περνάγαμε σε περιήγηση πόλεων και …χωρών!
Δεν είμαι εναντίον ενός virtualταξιδιού, για μια σχετική πληροφόρηση, αλλά το υπερσιβηρικό ταξίδι on Google! το θεωρώ αποτυχία.

Πληκτικό, βαρετό, και δεν έχει προκύψει η διαφορά η μεγάλη, από το πέρασμα του Ατλαντικού στο πέρασμα του Ειρηνικού!

Ένας μονότονος ήχος του τραίνου και ένα τοπίο ισοπεδωτικό όπως παντού σ όλες τις χώρες και οι εξερευνήσεις του κατά διαστήματα πολύ φτωχές, εδώ θα έλεγα φταίει όχι το virtual αλλά το ταλέντο του opérateur!
Ο Αντρέϊ Ταρκόφσκι ίσως να τους έλεγε (!) πως θα μπορούσαν να απεικονίσουν τη διαφορά, για να μπορεί ο θεατής να εμβυθιστεί σ αυτή (!) αλλά δυστυχώς έφυγε νωρίς...
Από την εμπειρία μου θα έλεγα του λείπει όπως σε κάθε virtual κατάσταση, η ουσία!
Το πρώτο πράγμα που αισθανόμαστε τότε (στα τραίνα των Ανατολικών χωρών) ήταν, ότι δεν είχαμε άμεση επικοινωνία ούτε με 2 - 3 λέξεις διεθνείς.

Δε μιλούσαν εκτός της Ρωσικής, αυτοί οι λαοί, καμιά άλλη γλώσσα.

Ωστόσο εμείς μόλις τους λέγαμε στη γλώσσα τους ότι είμαστε από Ελλάδα, όλοι μας έδειχναν το σεβασμό τους και μας φίλευαν ότι κι αν είχαν, ειδικά οι Ρώσοι!

Από τις πέντε αισθήσεις στο τραίνο, ισοβαθμούν η όραση, η ακοή, και η όσφρηση.

Στα Ρωσικά τραίνα τότε, η όσφρηση του αλκοόλ και μέχρι σήμερα (νομίζω), είναι αξεπέραστη!
Μια άλλη ωστόσο τραγική κατάσταση, στα απανταχού τραίνα της Ευρώπης και στα Ρωσικά, ήταν η ανύπαρκτη καθαριότητα (!) που συνυπήρχε μαζί με το χτυποκάρδι να είναι γεμάτο το παγούρι μας με νερό!

Άντε ψάξε να βρεις βρύση σ έναν αχανή σταθμό της Ρωσίας, να βρεις τουαλέτα και να μη σου φύγει και το τραίνο!!!

Πως διάολο τα καταφέρναμε όλα τούτα?

Τι εμπειρίες, τι τρεχαλητό, τι λόγια, τι στρες, αλλά όταν ξανακαθόσουν στο αναπαυτικό κουπέ σου, τι πληρότητα μαγείας (!), τι γέλια!

Με δύο λέξεις: νιάτα ρε γαμώτο!
Τότε σ αυτά τα ταξίδια πιάναμε και φιλίες, που μερικές έχουν μείνει και ως τώρα.

Ήταν φιλίες των φανατικών του είδους, συνοδοιπόρων ταξιδιωτικών εμπειριών, όπου ήταν και οι μόνες ζωντανές πληροφορίες, το τότε δικό μας Ιντερνετ!

Άλλοι που είχαν πάει σε μια χώρα, σου έδιναν όλες τις σχετικές ντιρεκτίβες για το επόμενο ταξίδι σου!
Ταξίδια τέτοιας εποχής, δεν γίνονται πιά, παρά μόνο από «εραστές» του είδους, πολύ κατατοπισμένους και βέβαια νέους.

Τώρα το ταξίδι αυτό του υπερσιβηρικού το κάνει και ταξιδιωτικό γραφείο των Αθηνών με την πενιχρή αμοιβή των 3.500 ευρώ!

Άλλο πράγμα όμως αυτή η κονσέρβα σε πακέτο.

Δεν έχει καμιά σχέση με την περιήγηση ενός νέου για το ταξίδι της ζωής του!
Περνώντας της ζωής μου το τραίνο (!), τώρα ξέρω ότι αξία έχει αυτό που είπε ο ποιητής... σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώση...

Από αυτή την άποψη, για ένα νέο ζευγάρι και όχι μόνο, ένα αληθινό μικρό ταξίδι με τη σημερινή αφραγκία, μέχρι τη Χαλκίδα (με τα χαριτωμένα καινούργια τραινάκια) ή μέχρι το Ναύπλιο για έναν καφέ, θα είναι ο δικός τους υπερσιβηρικός, γεμάτος από χαρά ζωής κι όχι ζωής virtual environment!

Αυτό είναι - όπως αποδεικνύεται - ένα πασαπόρτι του υπολογιστή μας για να μας ανοίγει δρόμους στο όνειρο!